Yvonne (mondharmonica)

♪ Mijn eerste ervaring met een mondharmonica...
Eind 1969 werd in de nieuwe wijk De Tempel in Eindhoven gestart met het geven van les aan mondharmonicaliefhebbers. Ik was tien jaar, en samen met mijn vader (één van de initiatiefnemers) en twee zussen ging ik naar een zaaltje vlakbij. Met een groep leeftijdgenootjes gewoon proberen muziek te halen uit een mondharmonica, het was nieuw en spannend! Onder leiding van Peter Janssen, lid van de Skyblazers, werden we enthousiast en speelden we elke week een beetje beter. Al snel gingen we als EMC (Eindhovense Mondharmonica Club) naar optredens en concoursen. We waren er met het hele gezin druk mee, met alle vijf kinderen spelen en onze ouders als ondersteuning.

♪ Met veel plezier ben ik jaren lid geweest, en bij speciale gelegenheden speelden we als zussen en broer in trio, kwartet of kwintet. Na mijn 'bronzen jubileum' bij EMC ben ik gestopt, ons gezin woonde toen al een tijdje in Bladel. Andere hobby's zoals dansen, tuinieren en studeren slokten de tijd op en de mondharmonica raakte op de achtergrond. Een ‘blauwe maandag’ naar keyboardles ging weer over, muziek bleef iets om van te genieten maar niet zelf te beoefenen.

♪ Waarom speel ik in Petri'A?
Na een pauze van jaren vroeg mijn zus Jessica of het nog niet kriebelde om mijn mondharmonica af te stoffen. Ik werd uitgenodigd om eens mee te spelen bij Petri'A, ze konden wel wat uitbreiding gebruiken. Na wat oefenen bleek het nog best te lukken en ik kreeg de smaak weer te pakken.

♪ Het is heel bijzonder om ook de muziek van mijn broer Egbert te spelen, die heeft echt mijn voorkeur. De repetities van Petri’A, met veel muziek en gezelligheid met zijn allen, zijn fijne momenten. En het is grappig om na al die jaren weer op een podium te staan als we optreden. De mondharmonica hoort er dus weer helemaal bij in mijn leven, oude liefde roest niet!